ساختمان مسکونی شایسته

نوع مشارکت: طراحی شده

کاربری: مسکونی

سال اتمام: 1394

مکان: ایران | فارس | شیراز

مساحت: 807 متر مربع

مشتری | کارفرما: شایسته پور

این پروژه طراحی یک ساختمان مجتمع مسکونی چهار واحدی در پنج طبقه در زمینی به مساحت 257 مترمربع (m 9.45 × m 27.15)، واقع در یکی از کوچه های فرعی خیابان وصال شهر شیراز هدف گذاری شده بود. گاه عرصه طرح آنچنان برجستگی های معنایی ای دارد، که مؤلف اثر را از پرداخت به هر آنچه تعلق به غیر دارد باز می دارد و همه و همه معطوف معنای نهفته در عرصه است که راهبر سیر فرآیند خلق اثر معماری است، و این پروژه مثالی است عینی از این بیان و اما عرصه این طرح، خیابان وصال؛ در تاریخ توسعه ی فیزیکی و کالبدی شهری شهر شیراز، خیابان وصال، همان مرزی است که نمو اش، ورودش به عرصه ی شهری و کالبد یابی شهری اش مصادف است با شروع دوران گذار (مرحله ی میانی) ایران در عرصه های گوناگون اقتصادی، سیاسی و فرهنگی، و از جمله معماری؛ شروع نخستین توسعه های شهری در خارج از حصار شهر قدیمی شیراز و احداث نخستین خیابان های نوین شهری، زایش خیابان هایی چون قاآنی، منوچهری و وصال را حاصل نمود. عرصه ی خیابان وصال محل حدوث زمانی-کالبدی دوره گذار است، پیش از هستی وصال، معماری ایران عرصه تاخت و تاز کپی و تکثیر بی پایان الگوی معماری صده های سابق است، که حتی گردی از دخل و تصرف در خود راه نداده، گویی که عرصه ها، مخاطب ها، تاریخ ها، میل ها، تمایلات، مطلوب ها و دیگر همه و همه منجمد و ثابت اند که این کپیه، بی نیاز از اصلاح و تغییر پیش رفته و می رود، گویی همه چیز دچار مکث است، حبس در برهه ای از زمان. و پس از وصال که دوره گذار آغازیده است، ظاهراً تنها الگوی تکثیر را منقلب کرده اند، حال آن که همچنان کپیه و رویه ی تکثیر بی پایان الگو در جریان است و این بار الگوی فرنگی، که این بار تحصیل کردگان مدارس عالیه معماری فرنگ باز گشته و ارمغان تحصیل شان الگویی ناب است برای تکثیر مکرر، که شاید در بهترین حالت ایرانیزه شده، که کاش نشده بود، که ارمغان این دخل و تصرف، فرانکن اشتاین (Frankenstein) است، فرزندی نامیمون! این است که این مرحله ی میانی ( دوره گذار کالبد یافته) به ظاهر منقلب است و در باطن همان است که بود، کپی از پی کپی. خیابان وصال مرزی مکانی-زمانی است میان گذشته و لحظه ی پیدایش "موج آغازین" دوره گذار، که پس و پیش اش هر دو عین اند از یک باطن، پس آن چه ثبت است بر پیکر وصال شهر شیراز، موجی است، نه چنان که پس اش را منقلب به پیش اش سازد، موجی است که از حیث تأثیر کم فروغ است و انقلاب و قلب ماهیت نداند، و این معنا و مفهوم مستدرک، پایه و اساس طراحی معمارانه ی بنای پروژه ی پیش رو گردید.

از + و - برای بزرگ نمایی یا کوچک نمایی استفاده کنید.





همکاران جانبی - تیم عملیات ساخت